anak-anak tahfiz

diberi kesempatan dan kekuatan untuk berjemaah subuh, syukur alhamdulillah.pahalanya amat banyak, seumpama sembahyang sepanjang malam cuma kadang-kadang kita lupa. itu bukan pokok cerita. apa yang nak diceritakan ialah anak-anak tahfiz di seksyen 7 ni. lepas solat subuh, melihatkan anak-anak tahfiz, kadang-kadang kesian, serban tu nampak berat sangat sebab masing-masing dah ngantuk. comel pun ada.memang mereka berjaga untuk menghafal, tak boleh banyak tido. terfikir, kalau lah mereka ni anak-anak saya, alangkah bahagianya, hafiz in the making.

untuk kawan-kawan, kalau ada kesempatan dan kelapangan, hantar la anak untuk belajar mengaji, jadikan 1 rumah lahirkan 1 hafiz, aman dunia. bila matinya anak adam, hanya tiga perkara yang diambil kira..... moga kita sama-sama berusaha kearah yang terbaik.